جبهه اصلاحات باید مواضع خود را نسبت به‌نظام سیاسی و این افراد مشخص کند تا بازهم مثل فتنه 88، تبدیل به ژنرال‌های ضدانقلاب و آمریکا برای مقابله با جمهوری اسلامی نشوند.

تاج زاده خود بهتر از هر کس مي‌داند که هيچ صلاحيتي براي نامزدي در انتخابات ندارد! او کوتوله سياسي است که با عربده کشي تلاش دارد خود را "رجل سياسي" معرفي کند. در سابقه اش هيچ نشاني از يک مديريت اجرايي موفق وجود ندارد!

عناصري از اصلاح‌طلبان تندرو و افراطي، هرگاه نظام اسلامي و جريان انقلابي، کشور و ملت ايران را به موفقيت‌هاي بزرگ مي‌رساند، آنان با توسل به اين دوگانه‌هاي بي‌اساس، از يک سو به‌دنبال کم‌ارزش نشان دادن موفقيت‌ها و از ديگر سو به دنبال بدبين کردن و بي‌اعتماد ساختن مردم نسبت به سياست‌ها و رويکردهاي نظام، نيروها و نهادهاي انقلابي هستند.

اشاره: برخي كنشگران سياسي، رفتارهاي حسن روحاني بعد از انتخابات را چه در موضوع انتخاب اعضاي كابينه و ادبيات گفتماني و چه در مسائل و مشكلاتي كه لغو عضويت عضو زرتشتي شوراي شهر يزد و اعتراضات دانشجويان به انتخاب وزير علوم يكي از آنان بود، متفاوت از انتظارات خود مي‌دانند. با اين حال ديگر فعالان سياسي اصلاح‌طلبي نيز هستند كه تفاوت زيادي ميان روحاني قبل و بعد از انتخابات نمي‌بينند. مصطفي تاجزاده معتقد است كه روحاني در ايام انتخابات گفتمان شفاف‌تري اتخاذ كرد كه عمدتا به دليل گفتمان تهاجمي دو رقيب اصلي بود. بعد از انتخابات تا حدود زيادي لحن و ادبيات خود را تعديل كرده و البته آن طراوت ايام انتخابات را ندارد اما در عملكرد تفاوت جدي با دور اول رياست‌جمهوري نمي‌بينيم.

اشاره: آفتاب نیمه‌جان زمستانی از لابه‌لای پنجره‌های قدی ورودی ساختمان وارد می‌شود و خود را روی مبل‌های آبی‌رنگ پهن می‌کند. ترکیب رنگ آبی و دیوارهای چوبی قهوه‌ای، منظره ساکت و دلنشینی را ایجاد کرده است. آمدن سیدمصطفی تاج‌زاده، آن سکوت عجیب لابی را در هم می‌شکند. روزه‌های مداوم، او را لاغر و تکیده کرده است. خودش با خنده توضیح می‌دهد که همسایه‌های خوبی دارد و لابی آن ساختمان حالا مثل دفتر کار او شده است. مصاحبه رو به اتمام است که سروکله یکی، دو تا از همان همسایه‌ها پیدا می‌شود. تاج‌زاده به سمت آنها می‌شتابد و بعد از احوالپرسی از عکاس روزنامه می‌خواهد برای یادبود عکسی از آنها بگیرد! بعد هم به من اشاره می‌کند تا با هم عکسی بگیریم و با همان خنده ادامه می‌دهد، اگر نبودیم، آلبومی داشته باشم برای گذران اوقات فراغت! ...

مقدمه: زنان بخش جدایی‌ناپذیر این اجتماعند. در همه سال‌های گذشته هر جایی که خواسته‌اند آنها را نادیده بگیرند، این زنان بودند که موجودیت خود را اثبات کرده‌اند. انگار این فعالیت همیشه باید وجود داشته باشد. زنانی که از نگاه عده‌ای صرفا برای خانه‌بودن و برای مادربودن آفریده شده‌اند. اما حضور زنان فعال در عرصه‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی، همیشه خط بطلان روی فرضیه پنهان‌کردن زنان می‌کشد و خواه‌ناخواه، این نگاه که زنان وجود دارند، حتی در شهرهای سنتی، در جوامع مردسالار رخنه پیدا می‌کند؛ آن‌قدر که در شهرهای مرزی ایران زنان برای ورود به شورا و مجلس اقبال بیشتری پیدا می‌کنند؛ زنان که استفاده ابزاری از آنها فقط معطوف به غرب و کالای جنسی‌شدن نیست. حوزه زنان موضوع خوبی برای ورود سیاست‌مدارانی است که به دنبال اقبال عمومی هستند. آنهایی که شعارشان را با نام زنان، آزادی زنان، ‌مطالبه زنان، مشکلات زنان و حقوق زنان آمیخته می‌کنند، به‌عنوان افراد آوانگارد، روشنفکر و حامی دموکراسی شناخته می‌شوند. اما از شعار تا عمل چقدر فاصله طولانی است. بعد از تمام‌شدن کارزارهای سیاسی شعارها برای جامه‌عمل‌ پوشاندن کمی دشوار می‌شوند. شعارها دیگر انگ و برچسب می‌خورند و آنهایی که از واژه فمینیست می‌ترسند، ترجیح می‌دهند سکوت کنند. این روزها زن‌ها همچنان در صدر اخبار هستند. آنها با امید بازگشت به میدان رأی داده‌اند. زنانی که فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داشته‌اند میانگین نمرات بالایی داشته‌اند. آنها حالا سرمایه اجتماعی محسوب می‌شوند؛ از رخشان بنی‌اعتماد، فاطمه معتمدآریا، فرح اصولی و سیمین بهبهانی تا مرضیه دباغ، زهرا شجاعی و شهین‌دخت مولاوردی. با وجود همه اینها هنوز هم این بودن انکار می‌شود و کار به جایی می‌رسد که با وجود وعده‌های انتخاباتی در کابینه معرفی‌شده ازسوي حسن روحانی هیچ زنی به‌عنوان وزیر وجود ندارد. مصطفی تاجزاده فعال سیاسی است. به قول خودش تجربه کار سیاسی را از عنفوان جوانی داشته و زندگی در ایران، خارج از کشور و همچنین در زندان از او فردی آبدیده ساخته. سال‌های گذشته و فرصت زیاد مطالعه که برای تاجزاده پیش ‌آمد از او فردی با نگاهی جامعه‌شناسانه نیز ساخته است. او در گفت‌وگو با «شرق»، با تحلیل شعارهای انتخاباتی حسن روحانی، وضعیت ایران، موفقیت زنان و چرایی لزوم مشارکت زنان درباره حضوری سخن می‌گوید که با وجود همه انکارها نمی‌شود آن را نادیده گرفت... .

مقدمه: زنان بخش جدایی‌ناپذیر این اجتماعند. در همه سال‌های گذشته هر جایی که خواسته‌اند آنها را نادیده بگیرند، این زنان بودند که موجودیت خود را اثبات کرده‌اند. انگار این فعالیت همیشه باید وجود داشته باشد. زنانی که از نگاه عده‌ای صرفا برای خانه‌بودن و برای مادربودن آفریده شده‌اند. اما حضور زنان فعال در عرصه‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی، همیشه خط بطلان روی فرضیه پنهان‌کردن زنان می‌کشد و خواه‌ناخواه، این نگاه که زنان وجود دارند، حتی در شهرهای سنتی، در جوامع مردسالار رخنه پیدا می‌کند؛ آن‌قدر که در شهرهای مرزی ایران زنان برای ورود به شورا و مجلس اقبال بیشتری پیدا می‌کنند؛ زنان که استفاده ابزاری از آنها فقط معطوف به غرب و کالای جنسی‌شدن نیست. حوزه زنان موضوع خوبی برای ورود سیاست‌مدارانی است که به دنبال اقبال عمومی هستند. آنهایی که شعارشان را با نام زنان، آزادی زنان، ‌مطالبه زنان، مشکلات زنان و حقوق زنان آمیخته می‌کنند، به‌عنوان افراد آوانگارد، روشنفکر و حامی دموکراسی شناخته می‌شوند. اما از شعار تا عمل چقدر فاصله طولانی است. بعد از تمام‌شدن کارزارهای سیاسی شعارها برای جامه‌عمل‌ پوشاندن کمی دشوار می‌شوند. شعارها دیگر انگ و برچسب می‌خورند و آنهایی که از واژه فمینیست می‌ترسند، ترجیح می‌دهند سکوت کنند. این روزها زن‌ها همچنان در صدر اخبار هستند. آنها با امید بازگشت به میدان رأی داده‌اند. زنانی که فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داشته‌اند میانگین نمرات بالایی داشته‌اند. آنها حالا سرمایه اجتماعی محسوب می‌شوند؛ از رخشان بنی‌اعتماد، فاطمه معتمدآریا، فرح اصولی و سیمین بهبهانی تا مرضیه دباغ، زهرا شجاعی و شهین‌دخت مولاوردی. با وجود همه اینها هنوز هم این بودن انکار می‌شود و کار به جایی می‌رسد که با وجود وعده‌های انتخاباتی در کابینه معرفی‌شده ازسوي حسن روحانی هیچ زنی به‌عنوان وزیر وجود ندارد. مصطفی تاجزاده فعال سیاسی است. به قول خودش تجربه کار سیاسی را از عنفوان جوانی داشته و زندگی در ایران، خارج از کشور و همچنین در زندان از او فردی آبدیده ساخته. سال‌های گذشته و فرصت زیاد مطالعه که برای تاجزاده پیش ‌آمد از او فردی با نگاهی جامعه‌شناسانه نیز ساخته است. او در گفت‌وگو با «شرق»، با تحلیل شعارهای انتخاباتی حسن روحانی، وضعیت ایران، موفقیت زنان و چرایی لزوم مشارکت زنان درباره حضوری سخن می‌گوید که با وجود همه انکارها نمی‌شود آن را نادیده گرفت... .

اشاره: خانه تقریبا ته تهران است؛ از سمت شمال شرقی. پیش از آنکه به جاده منتهی به لواسان برسیم، دوربرگردانی است که ما را به خانه مصطفی تاجزاده می‌رساند. وقت‌شناس است. سر موقع آمده در لابی خانه تا پاسخ‌گوی سؤالات ما باشد. روی مبل آبی تیره‌ای می‌نشیند تا به سؤالاتیی درباره ادعاهای اخیر محمدباقر قالیباف و گفتمان ٩٦ درصد و چهار درصدی‌اش پاسخ دهد. مدام سؤال مطرح می‌کند، گویی دلش می‌خواهد بنشیند پای مناظره‌ای با قالیباف و از او بپرسد این همه سال کجا بودی که اشاره‌ای به چهار درصد زالوصفت در برنامه انتخاباتی‌ات نبود. خیلی صریح می‌گوید که قالیباف گران‌ترین ستادهای انتخاباتی را داشته، حتی گران‌تر و پربریزوبپاش‌تر از ستادهای صادق محصولی برای احمدی‌نژاد. تأکید دارد که اگر قالیباف نتواند ادعای سنگینش در تقسیم‌بندی جامعه به چهار درصد و ٩٦ درصد را ثابت کند، تهمت عجیبی به نظام زده و مهم‌تر از همه اینکه باید بگوید خودش در این تقسیم‌بندی نمادین و عجیب کجا ایستاده است. گفت‌وگو کوتاه است. تاجزاده مراجعان دیگری دارد. موسم انتخابات و سرش شلوغ‌تر از همیشه است؛ خنده‌رو، مؤدب و اخلاقی. اینها را می‌شود از گپ‌و‌گفت کوتاه با او دریافت. تا دم در می‌آید و خداحافظی می‌کند تا به میهمانان تازه‌اش برسد.

اشاره: مصطفي تاجزاده، فعال سياسي اصلاح‌طلب كه اين روزها در عرصه انتخابات فعال است و به تحليل فضاي سياسي مي‌پردازد در گفت‌وگو با «اعتماد» به بررسي آخرين وضعيت كانديداها و نتايج نخستين مناظره كانديداهاي دوازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري پرداخت. تاجزاده معتقد است روحاني در اين مناظره معذوريت‌ها و ملاحظات قابل دركي داشت اما انتظار مي‌رود جدي‌تر و بهتر عمل كند. او همچنين با رد رويكرد تخريبي قاليباف گفت: همان طور كه امروز هيچ كس احمدي‌نژاد را برنده مناظره 13 خرداد 88 نمي‌داند قاليباف نيز برنده مناظره اول نبود. او درباره جهانگيري نيز مي‌گويد پديده مناظره اول بود هرچند هنوز با كانديدايي كه بي‌پروا مطالبات اصلاح‌طلبان را بيان كند فاصله دارد. تاجزاده همچنين پيشنهادهايي به روحاني دارد كه اميدوار است او با عمل به آنها بتواند مردم را نسبت به آنچه تحويل گرفته و آنچه پس از 4 سال انجام داده بهتر و بيشتر آگاه كند:

مصطفی تاجزاده از عناصر تندرو اصلاح‌طلب طرح‌ریزی جدیدی برای روحانی و حامیان او کرده است.

الهام یوسفی اشاره: «آقای هاشمی فرزند زمان خودش بود و با تحولات خیلی خوب پیش رفت، کمتر سیاست‌مداری دیدم که تا این حد با مردم همراه باشد. روستازاده‌ای که در سطح جهانی به سیاست‌مداری برجسته تبدیل شد. ایشان روحیه‌ای دموکراتیک داشت و در هر شرایطی حاضر شد خود را در معرض رأی مردم قرار دهد. کسی که دائم خود را در معرض رأی مردم قرار می‌دهد مجبور است با مردم راه بیاید. آخوندی که دغدغه‌اش پیشرفت ایران بود، به همین جهت كتاب امیرکبیر را نوشت». این را « مصطفی تاجزاده » سیاست‌مدار اصلاح‌طلب می‌گوید. با معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات درباره تأثیر فقدان آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی بر فضای سیاسی کشور به گفت‌وگو نشستیم.

مقدمه: در فضاي سياسي ايران امثال مصطفي تاجزاده كم پيدا مي‌شود كه صريح و بي‌پرده سخن بگويد و حاضر باشد هزينه آن را نيز بپردازد. گفتمان تاجزاده كه مولود گفتمان دوم خرداد است با برخي از اصلاح‌طلبان ديگر متفاوت است. در گفتمان تاجزاده همه‌چيز سر جاي خودش است و جاي هيچ گونه مماشاتي نيست. «الف» در جايگاه «الف» قرار دارد و «ب» در جايگاه «ب». تاجزاده نسلي از اصلاح‌طلبان را نمايندگي مي‌كند كه حرف و عمل‌شان يكي بود و براي رسيدن به قدرت با هر كسي هم سفره نمي‌شدند. سفره قدرت براي امثال تاجزاده تنها در رشيد شدن مردم در بستر دموكراسي معنا پيدا مي‌كند. به همين دليل و براي تحليل و بررسي آسييب‌هاي پيش روي اصلاح‌طلبان در آستانه انتخابات رياست‌جمهوري۹۶ «آرمان امروز» با مصطفي تاجزاده گفت‌وگو كرده است كه در ادامه مي‌خوانيد.

مقدمه: آوازه « مصطفی تاجزاده » معاون سیاسی وزارت کشور دوران خاتمی به خاطر کنش‌ها و تحلیل‌هایش در سیاست داخلی است. اما این بار نه برای جویا شدن از دیدگاه‌هایش درباره اوضاع داخلی بلکه با هدف تحلیل از کودتای ترکیه با او به گفت‌وگو نشستیم. با وجود آنکه او 7سال از جامعه دور بود، اما هنوز بسیاری از تحلیل‌هایش به واقعیت‌ها نزدیک‌تر است. یکی از حاشیه‌های این گفت‌وگو بررسی تفاوت اسلام اردوغان و فتح‌الله گولن بود> اما پاسخ تاجزاده یک کلمه بود «نمی‌دانم. » اما تاجزاده از ما خواست که این سوال را حتما از مصاحبه بیاوریم. او گفت: «دلم می‌خواهد در فرهنگ سیاسی‌مان این موضوع جا بیفتد که اگر چیزی را نمی‌دانیم بگوییم نمی‌دانم. من یک کتاب هم از گولن نخوانده‌ام چگونه می‌توانم به خودم اجازه بدهم درباره چیزی که مطالعه نکرده‌ام نظر بدهم». در ادامه متن گفت‌وگوی همدلی با تاجزاده درباره کودتای ترکیه می‌آید.

مقدمه: سیدمصطفي تاجزاده معاون سياسي دولت اصلاحات و از چهره‌هاي شناخته‌شده جريان اصلاحات است كه زندگي اش به فراز و نشيب‌هاي جريان اصلاحات گره خورده است. وي به تازگي و پس از هفت سال از زندان آزاد شده و براي نخستين بار پس از آزادي با يك رسانه گفت‌وگو مي‌كند. مي‌گويد: «زندان برايم فرصت جديدي ايجاد كرد كه بتوانم بيشتر مطالعه كنم». تاجزاده در گفت‌وگو با «آرمان» از تندروي‌ها و كندروي‌هاي صورت‌گرفته در جريان اصلاحات سخن مي‌گويد و معتقد است:«نبايد چالش‌هاي جريان اصلاحات را تنها به تندروي‌ها تقليل داد بلكه كندروي‌ها را نيز بايد در سرنوشت جريان اصلاحات تاثيرگذار قلمداد كرد». وي همچنين عملكرد دولت حسن روحاني را مورد تحليل و بررسي قرار مي‌دهد و متذكر مي‌شود: «بايد از طرح موضوعاتي مانند «عبور از رئیس دولت اصلاحات» عبرت بگيريم و از شعار «عبور از روحاني» بپرهيزيم، چرا كه در نهايت مجبور مي‌شويم با چراغ در كوچه‌هاي تاريك به دنبال امثال روحاني بگرديم كه تدبير لازم را در مديريت كشور داشته باشند». در ادامه متن گفت‌وگوي «آرمان» با سیدمصطفي تاجزاده را از نظر مي‌گذرانيد:

در حوادث پس از 22 خرداد تاج‌زاده نقش کليدي داشت که در اتاق فکر کودتاي مخملين نقش آفريني مي‌نمود. لذا در همان ابتداي کار توسط دستگاه‌هاي امنيتي دستگير و زنداني گرديد و سرانجام در شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامي به اتهام اجتماع و تباني عليه امنيت ملي و فعاليت تبليغي عليه نظام با استناد به مواد 610 و 500 قانون مجازات اسلامي مجموعا به 6 سال حبس تعزيري و 10 سال محروميت از فعاليت در احزاب و مطبوعات محكوم شد